Sebep... :)

Şimdi merakları celp ettik tabisi, neden durdum durdum da bu yaştan sonra bu Blog'u açtım diye...

Sebep çok basit, evin mutfağına girdim üç beş bir şey yaptım kimse inanmadı benim yaptığıma. :)



Sonra gelenlere yaptım bu sefer başladılar çok iyi olmuş sana restoran açalım demeye, annem resimleri gördü seni aşçı sanıyor demeye, tarifini istemeye.

Eh tabi bir de benim gibi bekar olan adamlar var ki esas onları düşünmek lazım dedim kendime. Arada bir misafirleri gelir, bir ufak güzellik yapmak istedikleri arkadaşları olur, romantizmin dibine vurmak isterler, ay sonudur dışarıda yemek yiyeceğim diye elektrik faturasını ödemeyi ertelerler; işte bu adamlara da bir kıyağım olsun istedim.

Hiç öyle usta işi kestaneli pilav yatağında erik soslu ördek falan beklemeyin, ufak bir mutfakta bekar adam ne yaparsa onu yapıyorum. Yemekler otururken aklıma geliyor, hadi bugün de bunu deneyeyim diyorum ve yemeklerin alayını üstüne oturduğum yerden sallıyorum. O yüzden hiç öyle 50 gram tereyağı falan da yok tariflerde. Dahası evde ne varsa onunla yapıyorum, eh haliyle sende öyle yapabilirsin. Yeşil biberin yoktur kırmızısını koyarsın, pul biber kalmamıştır isot atarsın. Keyfine göre yani. Dahası o kadar spontane oluşuyor ki yemekler, ben bir yaptığım yemeği yine yapıyorum ama tadı farklı oluyor bazen... :)

Beğeneni oluyor, akıl vereni oluyor ama ben oldukça eğleniyorum, hatta bir kaç kişi girişirseniz mutfağa, bilgisayar başında vakit öldürmekten çok daha fazla eğlenebileceğiniz bir kaç dakikanız da olur.

Adı üstünde Bekar Adamın Mutfağı, aklına ne gelirse, canın ne isterse... ;)